Λεβεντόπαιδα
εδώ είναι Ελλάδα ένα κεφάλι κόβεις και όλοι οι άλλοι λερναία Ύδρα γινόμαστε να σας φάμε ,να σας βγάλουμε τα εσώψυχα έξω .
Δεν είχαμε και ήρωα ,είχε και φωτογένεια μας τον δώσατε έτοιμο,
τώρα όλοι εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Σωκράτης κλάμα τέρμα, δεν υπάρχει,δεν φοβάται ο Έλληνας όλοι κρύβουν δέναν Ήρωα στην κακομοιριά της καθημερινότητας και περιμένει την κατάλληλη στιγμή ,πότε θα τον φέρεις στο αμήν και ο μέχρι χθες φιλήσυχος και ντροπαλός νέος μεσήλικας ,κυρούλα αν βρουν το γιαταγάνι του Στρατηγού Μακρυγιάννη είναι ικανοί ο κάθε ένας χώρια να τα βάλουν με ένα λόχο Τούρκων, εκαμιτων, εξωγήινων, ότι λάχει!
Αλλά ας πούμε δυο λόγια για τον Σωκράτη
Το πέταγμα του Ικάρου
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιουλίου 19, 2011
Βιογραφία
Ο Σωκράτης Γκιόλιας γεννήθηκε στις 13/2/1973 στο Κουξχάφεν της Δυτικής Γερμανίας και ήταν το 4° από τα 5 παιδιά (Νικόλας, Σωτήρης, Ευαγγελία, Σωκράτης και Περικλής) του Χαραλάμπου και της Αικατερίνης οι οποίοι είχαν μεταναστεύσει εκεί. Μετά το διαζύγιο με το σύζυγό της, η μητέρα συνέχισε να δουλεύει σε εργοστάσιο ιχθυοκαλλιέργειας στο Κουξχάφεν μέχρι και τα τέλη του 1978, οπότε και επέστρεψε με τα 5 παιδιά της στην Ελλάδα .
Η οικογένεια στην αρχή κατοικούσε στη περιοχή του Καλαμακίου και πολύ σύντομα εγκαταστάθηκε στον Υμηττό περιοχή που μέχρι και σήμερα βρίσκεται το σπίτι της μητέρας.
Η πολύτεκνη μάνα, χωρίς καμία βοήθεια, προσπαθεί και κατορθώνει παρά τις αντιξοότητες, να μεγαλώσει τα παιδιά της αξιοπρεπώς, δουλεύοντας όλη τη μέρα…
Η διαβίωση μόνο εύκολη δεν ήταν. Τα πρώτα χρόνια δεν υπήρχε στο σπίτι ούτε ρεύμα, ούτε θέρμανση και πολλές ήταν οι φορές που το τραπέζι δεν διέθετε ούτε καν τα στοιχειώδη. Οι συνθήκες ήταν σκληρές, αλλά όλα τ’ αδέλφια τις αντιμετώπιζαν με ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ. Πολλές φορές μάλιστα ο αυτοσαρκασμός, ήταν το αντίδοτο στα προβλήματα τους!
O Σωκράτης ρίχνεται στη βιοπάλη από τα προσχολικά του χρόνια, με πρώτη εμπειρία την πώληση της εφημερίδας “Αυριανή” στους δρόμους της Αθήνας μαζί με τα αδέρφια του το 1980! Αργότερα πουλώντας σφουγγάρια και σκόρδα σε λαϊκές αγορές, αλλά και εποχιακά είδη στο κέντρο της Αθήνας και στη πλατεία Καλογήρων, ενίσχυε και αυτός μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά, το οικογενειακό εισόδημα.
Το πρώτο καιρό το διάβασμα υπό το φως των κεριών ήταν καθημερινή συνήθεια αλλά τα πάντα αντιμετωπίζονταν με την βοήθεια της μητέρας του που στάθηκε πλάι στα παιδιά άγρυπνος φρουρός.
Ένα περιστατικό ενδεικτικό της εποχής εκείνης ήταν στις αποκριές του 1982 όταν ο Σωκράτης, η Ευαγγελία και ο μικρότερος Περικλής τριγύριζαν στο κέντρο της Αθήνας για να πουλήσουν σκόρδα. Κατέληξαν στο πολυκατάστημα “Μινιόν” όπου γινόταν αποκριάτικος διαγωνισμός! Με όπλο την ευρηματικότητα τους δήλωσαν συμμετοχή και κέρδισαν βραβείο στο διαγωνισμό για τη φορεσιά τους! Είχαν ντυθεί έμποροι… σκόρδων!
Από την περίοδο αυτή αλλά και σε όλη τη μετέπειτα ζωή τους, ηθικό στήριγμα , αμέριστος συμπαραστάτης και καθοδηγητής της οικογένειας αποτέλεσε ο πάτερ Νήφων από το Άγιο Όρος (ο οποίος είχε βαφτίσει όντας φοιτητής Θεολογίας τότε, τον Περικλή).Την ίδια ημέρα , Δεκέμβριος του 1981, βαπτίστηκαν όλα μαζί τα αδέλφια. Ο πατέρας Νήφων μάλιστα , ήταν αυτός που αγόρασε τα πρώτα κρεβάτια στα παιδιά !
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι ο Σωκράτης με τον μικρότερο αδερφό του πήγαιναν στο Άγιο Όρος από την ηλικία των 9-10 ετών. Μάλιστα την πρώτη φορά, το 1983 ταξίδεψαν ολομόναχοι με τα ΚΤΕΛ και ο καπετάνιος του πλοίου που θα τους μετέφερε από την Ουρανούπολη αρνήθηκε την επιβίβαση τους γιατί ήθελε χαρτί από κηδεμόνα.Τα παιδιά όμως ήταν αποφασισμένα να πάνε όπως κι έγινε… Κι αφού χρήματα για ξενοδοχείο δεν υπήρχαν, διανυκτέρευσαν κυριολεκτικά στο δρόμο περιμένοντας να ξημερώσει ..και τα κατάφεραν να φθάσουν στον προορισμό τους! Αυτές οι επισκέψεις στο περιβόλι της Παναγίας από μικρό παιδί, ήταν που έμαθαν στο Σωκράτη να ζει ευλαβικά, και με καθημερινή αγιορείτικη μνήμη θανάτου , που του υπαγόρευε να είναι γρήγορος και ουσιαστικός, σκεπτόμενος πάντα όμως την “επόμενη μέρα”…..
Ανήσυχο και αγωνιστικό πνεύμα όπως ήταν βρήκε διέξοδο από τις καθημερινές δυσκολίες στον αθλητισμό.Το 1986 μαζί με την Ευαγγελία, ξεκινά τον στίβο, στο αγώνισμα βάδην και καταφέρνει σύντομα να διακριθεί ως πρωταθλητής Παίδων και Εφήβων ! Ένα σοβαρό πρόβλημα όμως στην όραση στέκεται εμπόδιο στην περαιτέρω αγωνιστική του πορεία.
Το 1990 ο Σωκράτης αποφοιτώντας από το 3 γενικό Λύκειο Ηλιούπολης αποφασίζει να ακολουθήσει το δρόμο της Δημοσιογραφίας και να υπηρετήσει έτσι τις ηθικές αξίες που του δίδαξε πάνω από όλα η ίδια η ζωή του. Γράφεται στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας πληρώνοντας τα δίδακτρα του με το μεροκάματο της λαϊκής αγοράς.
Ξεκινάει τη δημοσιογραφική του πορεία στις αρχές της δεκαετίας του 90 έχοντας προσληφθεί ως εκπαιδευόμενος δημοσιογράφος στον ραδιοφωνικό σταθμό “Radio Club”. Πολύ σύντομα με το πείσμα του κατάφερε να πείσει τον αρχισυντάκτη του να του δώσει εκπομπή. Ο Σωκράτης ως παραγωγός πλέον, παρουσιάζει τα “Αθλητικά Πορτρέτα” και πετυχαίνει, πάρα την μικρή του ηλικία και την μικρή εμβέλεια του ραδιοσταθμού, να πείσει μερικές από τις σπουδαιότερες αθλητικές προσωπικότητες της εποχής στην Ελλάδα όπως οι Σαργκάνης , Σούμποτιτς, Ντ.Μπάγεβιτς, Φ. Χριστοδούλου, Π. Γιαννάκης ,Σ. Μανωλάς, Β.Καραπιάλης και πολλοί άλλοι, να περάσουν από το μικρόφωνο του. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτοί. Μεγάλες προσωπικότητες του εξωτερικού, όπως ο 5 φορές ολυμπιονίκης, ο άνθρωπος ατμομηχανή όπως χαρακτηριστικά τον έλεγαν, Εμίλ Ζάτοπεκ, ο Σαϊντ Αουίτα, η Στέφκα Κονσταντίνοβα παραχωρούν συνέντευξη στον Σωκράτη. Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι στον Σωκράτη δέχεται να μιλήσει, ο Λιθουανός σταρ του ΝΒΑ, Σαρούνας Μαρτσουλιόνις, στην κορύφωση της καριέρας του, μία συνέντευξη που αναδημοσίευσε η ιταλική αθλητική εφημερίδα “Gazzetta dello sport”!
Στην έντυπη δημοσιογραφία μπήκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 υπηρετώντας την μεγάλη του αγάπη, τον κλασσικό αθλητισμό στην αθλητική εφημερίδα ” Ώρα για Σπορ”. Αξιοσημείωτο είναι ότι τα πρώτα χρόνια εκείνης της δεκαετίας που συστηματικά , καθημερινό ρεπορτάζ του στίβου δεν υπήρχε, χωρίς ίχνος υπερβολής, ο Σωκράτης κάνει ένα βήμα μπροστά από όλους τους άλλους ρεπόρτερ του χώρου, πετυχαίνοντας να γράφουν πολλές φορές οι άλλες εφημερίδες την επόμενη ημέρα, αυτά που ο ίδιος έγραφε την προηγούμενη! Μάλιστα συχνά, πυκνά, πολλοί αθλητές πάσχιζαν να μάθουν αν ο Σωκράτης θα κάλυπτε δημοσιογραφικά μια αγωνιστική συνάντηση (meeting) γιατί έτσι θεωρούσαν ότι ο αγώνας θα είχε περισσότερη προβολή και μεγαλύτερη αξία! Κατά κοινή ομολογία αθλητών και παραγόντων του στίβου, η προσφορά του στον Ελληνικό κλασσικό αθλητισμό είναι ανεκτίμητη!
Η πορεία του στο στίβο διήρκησε περίπου 20 χρόνια με καθημερινή αρθογραφία και με αποκορύφωμα την τελευταία δεκαετία που σε οποιαδήποτε εφημερίδα εργαζόταν είχε πάντα δύο σελίδες (!) καθημερινό ρεπορτάζ για το στίβο. Ιδιαίτερα μαχητικός όπως ήταν, είχε δηλώσει την διαφωνία του για την συνδιεκδίκηση του πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου από την Ελλάδα και την Τουρκία σε πολλά άρθρα του. Στα δημοσιογραφικά βραβεία του 2000 ο Σωκράτης Γκιόλιας βραβεύεται για το εκτεταμένο ρεπορτάζ του σχετικά με το ντόπινγκ που δημοσιεύτηκε στην “Ώρα για σπορ” .Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι κατά την βράβευση του στις 8-10-2001 από τον τότε υφυπουργό Γ. Φλωρίδη(αρμόδιο για την συνδιεκδίκηση!) ο Σωκράτης εμφανίζεται για να παραλάβει το βραβείο του με μπλουζάκι που έγραφε “αυτός ο στρατιώτης δεν θα δει ποτέ το euro 2008 …γιατί είναι αγνοούμενος” ! Επίσης βραβεύτηκε και στις 31-10-2007 για το ρεπορτάζ του στην εφημερίδα “Sportime” με τίτλο “Σκάνδαλο μεγατόνων” στα δημοσιογραφικά βραβεία του 2006.
Εργάσθηκε διαδοχικά στις εφημερίδες “Ώρα για σπορ”,“Νοκ άουτ”, “Αθλητική Ηχώ”, “Goal”, “Sportime” και “Πρωταθλητής” όπου δούλευε μέχρι και τώρα. Πολύ δημοφιλής ήταν και η στήλη του στην τελευταία σελίδα της εφημερίδας “Sportime” με τίτλο “Καρχαρίας”, όπως επίσης και η στήλη “Στα νύχια του…” στην εφημερίδα “Πρωταθλητής”
Λίγο μετά την είσοδο του στην έντυπη δημοσιογραφία, μπαίνει και στο χώρο της τηλεόρασης, ως συνεργάτης του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου στο New Channel και λίγα χρόνια μετά αναλαμβάνει αρχισυντάκτης στις αποκαλυπτικές εκπομπές “Ζούγκλα” και “Κίτρινο Τύπο”, οι οποίες σημειώνουν τεράστια επιτυχία με ποσοστά τηλεθέασης που πολλές φορές ξεπέρασαν και το 60% !. Ενδεικτικά ρεπορτάζ της εποχής (1995) είναι μεταξύ άλλων η αποκάλυψη των συνθηκών διαβίωσης των ασθενών στο Νταού Πεντέλης που οδήγησε τον τότε υπουργό υγείας να δηλώσει”ντρέπομαι..”, όπως επίσης και το ρεπορτάζ για “εμπορία βρεφών” με το χρηματισμό να γίνεται μπροστά στην κάμερα ! Άξιο αναφοράς είναι και το οδοιπορικό του στα κατεχόμενα της Κύπρου. Ταυτόχρονα με την τηλεόραση παρουσιάζει τη δική του εβδομαδιαία ραδιοφωνική εκπομπή στην αρχή στο ραδιοσταθμό” ΑΝΤ1″ και αργότερα στο σταθμό “Arena radio”.
Τέλη του 2008 υπογράφει τη νέα του συνεργασία με τον Δημήτρη Κοντομηνά, αυτή τη φορά ως σύμβουλος επικοινωνίας και λίγο αργότερα αναλαμβάνει Γενικός Διευθυντής στο ραδιοφωνικό σταθμό ¨Θέμα 9.89″ στον οποίο παράλληλα, παρουσίαζε μαζί με τον συνεργάτη του Μάνο Κακλαμάνο καθημερινά την “εκπομπάρα των 20 λεπτών” όπως χαρακτηριστικά έλεγε!
Το 2003 παντρεύεται την Αδαμαντία στον ιερό ναό Αγίων Αναργύρων Ηλιούπολης παρουσία 2500 και πλέον φίλων του ! Τον Ιούνιο του 2008 γίνεται πατέρας για πρώτη φορά . Η σύζυγος του είναι έγκυος τώρα στο δεύτερο παιδί τους…
Από τον Δεκέμβριο του 2007 μέσα από το “troktiko.blogspot.com” καταφέρνει ουσιαστικά να κάνει πράξη το όραμα του για αδέσμευτη ενημέρωση και ελευθερία λόγου. Ως οραματιστής και δημιουργός της ιδέας ενός ανεξάρτητου μέσου που θα μπορεί να ενημερώνει τον κόσμο με αξιοπρέπεια αλλά και σάτιρα όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, έκανε συνήθεια την διαδικτυακή ενημέρωση.Το “troktiko.blogspot.com” κατάφερε πολύ γρήγορα να είναι το πρώτο παγκοσμίως με 1.500.000 (!) ημερήσια επισκεψιμότητα και πάνω από 400 (!) αναρτήσεις την ημέρα, “οδηγώντας” ουσιαστικά πολλές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές να αναπαράγουν τις ειδήσεις του !
Νέα παιδιά και κυρίως φοιτητές, που δεν είχαν σχέση με τον χώρο της δημοσιογραφίας πίστεψαν στην ιδέα του και κατάφεραν να φτιάξουν μια συμπαγή ομάδα, άρρηκτα δεμένη με τον Σωκράτη, υπερασπίζοντας τα ιδανικά του.
Με την “πένα” του ο Σωκράτης Γκιόλιας προσπάθησε όλα αυτά τα χρόνια να εκπροσωπήσει το σωστό και το δίκαιο και έβαζε τα “στήθια” του μπροστά υποστηρίζοντας πάντα όσους το σύστημα ήθελε να κατασπαράξει. Κατάφερε να χτυπήσει το κατεστημένο και δεν δίστασε να τα βάλει -πάντα με αποδείξεις – με την “ελίτ” του πολιτικού, επιχειρηματικού και δημοσιογραφικού χώρου. Μάλιστα είχε πληρώσει και το σχετικό τίμημα ,καθώς τον είχαν συλλάβει αστυνομικοί χτυπώντας το κουδούνι του σπιτιού του ξημερώματα, μετά από μήνυση που είχε υποβληθεί εις βάρος του, παραμονές της Καθαράς Δευτέρας του 2010…
Ο Σωκράτης Γκιόλιας έλεγε: “Τελικά το να λες ευθαρσώς την άποψη σου και την αλήθεια αποτελεί μια σύγχρονη μορφή τρομοκρατίας με θύματα όλους τους επώνυμους διαμορφωτές της αποχαύνωσης και της αποβλάκωσης του κόσμου μέσα από το χαζοκούτι”.
Και συνέχιζε λέγοντας: “Όσο μπορώ να αντιστέκομαι στο σάπιο σύστημα της διαφθοράς και της διαπλοκής θα το κάνω με όποιο τίμημα”.
Το τίμημα για τον Σωκράτη Γκιόλια ήταν η ίδια του η ζωή !
37 ετών και λίγο πριν γίνει για δεύτερη φορά πατέρας, πέφτει νεκρός από 17 σφαίρες ξημερώματα της 19ης Ιουλίου στην είσοδο του σπιτιού του…
17 σφαίρες καταφέρνουν να “κλείσουν” την ελεύθερη φωνή ενός πραγματικά ελεύθερου ανθρώπου…
Το “troktiko.blogspot.com” ρίχνει την αυλαία του λίγες μέρες μετά, με την φράση «Καληνύχτα Ελλάδα», όταν η ομάδα του συνειδητοποιεί πλέον με τον χειρότερο τρόπο ότι ο τόπος που γέννησε την Δημοκρατία κατάντησε να σκοτώνει την ελευθερία της έκφρασης. Το μέγεθος της επιτυχίας του “troktiko.blogspot.com” αποδείχθηκε αμέσως, από τις επόμενες ημέρες μέχρι και σήμερα….. καθώς πολλές ομάδες κλωνοποιημένες και μη, οι οποίες ουδεμία σχέση έχουν με τα παιδιά του τρωκτικού, έσπευσαν, άλλες να το αντιγράψουν άλλες να το εκμεταλλευτούν (!!) και άλλες να το καπηλευθούν (!!) μαζί με το όνομα του Σωκράτη !!
Μετά θάνατον,ο ΠΣΑΤ καθιέρωσε βραβείο Σωκράτη Γκιόλια για το μεγαλύτερο ταλέντο του ελληνικού στίβου. Επίσης στο πλαίσιο της διεθνούς συνάντησης στίβου παίδων – κορασίδων στη Λάρνακα, μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, η ΚΟΕΑΣ (Κυπριακή Ομοσπονδία Ερασιτεχνικού Αθλητισμού Στίβου) αθλοθέτησε βραβεία Σωκράτης Γκιόλιας για τον καλύτερο αθλητή και αθλήτρια..
Ο Σωκράτης Γκιόλιας ήταν στην κυριολεξία ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ με κεφαλαία όλα τα γράμματα. Επειδή αντιμετώπισε την Δημοσιογραφία ως λειτούργημα , ακόμα και σε αυτή τη σελίδα μνήμης θα αναπαράγονται αυτοματοποιημένα και χωρίς σχολιασμό οι τρέχουσες καθημερινές ειδήσεις προς τιμήν του.
Στα παιδικά του χρόνια… ..τη δεκαετία του 1980….. ο αγαπημένος τραγουδιστής του ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης ..…αγαπημένο συγκρότημα του ήταν οι Yngwie Malmsteen’s Rising Force …. η πρώτη ταινία στο κινηματογράφο που παρακολούθησε ήταν το Flash Gordon…. πρώτος δίσκος που αγόρασε ήταν του συγκροτήματος Exodus …… και η πρώτη συναυλία που παρακολούθησε ήταν των Flames στο club αυτοκίνηση.
Πηγή: Σωκράτης Γκιόλιας
Ένα Συγκλονιστικό ντοκουμέντο ήρθε να προστεθεί σ αυτό το μικρο αφιέρωμα και δεν είναι άλλο από μια επιστολή της Σεμινας Διγενή που προκαλεί ρίγη και πολύ μεγάλα ερωτηματικά για το τι γίνεται στις μέρες μας για όλα αυτά που βλέπουμε και μας αφήνουν άφωνους ως προς το γιατί και γιατι τώρα σας το παραθέτω όπως το βρήκα στο olympia.gr
εγώ σαν ένας πολίτης λίγο μικρότερος σου κύριε παπουτσή που θαύμασα την γενιά σου και την πλήρωνα αγόγγυστα αρκετά χρόνια αργότερα με την αιτιολογία ότι ήταν η γενιά του πολυτεχνείου η γενιά που κρατούσε την σημαία στις παρελάσεις και έπρεπε να τιμηθεί μέχρι που τα χρόνια περνούσαν οι πράσινες κλαδικές έφτιαχναν τα δικά τους συρματοπλέγματα και οι ελεύθεροι Έλληνες του πολυτεχνείου άρχισαν να εξορίζουν στο περιθώριο όχι μόνο τους κομματικούς τους ανταγωνιστές αλλά και τους αγνούς φιλότιμους Έλληνες που δεν ήθελαν να γλείψουν κατουρημένες ποδιές για να πάνε μπροστά ,ας μην σε κουράζω όμως με αυτά
.Σε μια ερώτηση και μονό θα ήθελα μια απάντηση
και σου λέγω αλήθεια δεν θα σε ρωτούσα αν δεν είχες κρατήσει αυτή την στάση εσύ και τα τσιράκια σου έναντι όλων εκείνων των Αθώων και αγανακτισμένων Πολικών στην Πλατεία Συντάγματος πριν 15 μέρες
Τιμή σου και καμάρι σου που κρατάς την σημαία του πολυτεχνείου εκείνη την χρονιά ποια ήταν άραγε ? καλά απλά φέρε την χρονιά στο μυαλό σου και τώρα συγκεντρώσου και απάντησε ειλικρινά έστω για μια και μοναδική φορά στον εαυτό σου.
Από τότε Χρηστό τι λεφτά είχες στην Τράπεζα πόσα κατάφερες και μαζευτήκανε όλα αυτά τα χρονιά είτε από μισθούς είτε είτε είτε σαν χρήμα σαν επενδύσεις σαν χαρτοφυλάκιο σαν ακίνητα.
Τι προσέφερες σ αυτό το κράτος για να σε αποζημιώσει με όλα αυτά .
Πολύ ακριβά σας πληρώσαμε και θα σας πληρώνουμε όλη την γενιά του πολυτεχνείου δεδομένου ότι από εαυτούς που μας σώσατε δεν παραλάβατε χρέος ούτε μια δραχμή.
Τώρα άντε να τα κάνετε πλακάκια με αυτούς που σκότωσαν τον Γκιολια τους αθώους της Μαρφιν και ποιος ξέρει ποιους άλλους.
Η οικογένεια στην αρχή κατοικούσε στη περιοχή του Καλαμακίου και πολύ σύντομα εγκαταστάθηκε στον Υμηττό περιοχή που μέχρι και σήμερα βρίσκεται το σπίτι της μητέρας.
Η πολύτεκνη μάνα, χωρίς καμία βοήθεια, προσπαθεί και κατορθώνει παρά τις αντιξοότητες, να μεγαλώσει τα παιδιά της αξιοπρεπώς, δουλεύοντας όλη τη μέρα…
Η διαβίωση μόνο εύκολη δεν ήταν. Τα πρώτα χρόνια δεν υπήρχε στο σπίτι ούτε ρεύμα, ούτε θέρμανση και πολλές ήταν οι φορές που το τραπέζι δεν διέθετε ούτε καν τα στοιχειώδη. Οι συνθήκες ήταν σκληρές, αλλά όλα τ’ αδέλφια τις αντιμετώπιζαν με ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ. Πολλές φορές μάλιστα ο αυτοσαρκασμός, ήταν το αντίδοτο στα προβλήματα τους!
O Σωκράτης ρίχνεται στη βιοπάλη από τα προσχολικά του χρόνια, με πρώτη εμπειρία την πώληση της εφημερίδας “Αυριανή” στους δρόμους της Αθήνας μαζί με τα αδέρφια του το 1980! Αργότερα πουλώντας σφουγγάρια και σκόρδα σε λαϊκές αγορές, αλλά και εποχιακά είδη στο κέντρο της Αθήνας και στη πλατεία Καλογήρων, ενίσχυε και αυτός μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά, το οικογενειακό εισόδημα.
Το πρώτο καιρό το διάβασμα υπό το φως των κεριών ήταν καθημερινή συνήθεια αλλά τα πάντα αντιμετωπίζονταν με την βοήθεια της μητέρας του που στάθηκε πλάι στα παιδιά άγρυπνος φρουρός.
Ένα περιστατικό ενδεικτικό της εποχής εκείνης ήταν στις αποκριές του 1982 όταν ο Σωκράτης, η Ευαγγελία και ο μικρότερος Περικλής τριγύριζαν στο κέντρο της Αθήνας για να πουλήσουν σκόρδα. Κατέληξαν στο πολυκατάστημα “Μινιόν” όπου γινόταν αποκριάτικος διαγωνισμός! Με όπλο την ευρηματικότητα τους δήλωσαν συμμετοχή και κέρδισαν βραβείο στο διαγωνισμό για τη φορεσιά τους! Είχαν ντυθεί έμποροι… σκόρδων!
Από την περίοδο αυτή αλλά και σε όλη τη μετέπειτα ζωή τους, ηθικό στήριγμα , αμέριστος συμπαραστάτης και καθοδηγητής της οικογένειας αποτέλεσε ο πάτερ Νήφων από το Άγιο Όρος (ο οποίος είχε βαφτίσει όντας φοιτητής Θεολογίας τότε, τον Περικλή).Την ίδια ημέρα , Δεκέμβριος του 1981, βαπτίστηκαν όλα μαζί τα αδέλφια. Ο πατέρας Νήφων μάλιστα , ήταν αυτός που αγόρασε τα πρώτα κρεβάτια στα παιδιά !
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι ο Σωκράτης με τον μικρότερο αδερφό του πήγαιναν στο Άγιο Όρος από την ηλικία των 9-10 ετών. Μάλιστα την πρώτη φορά, το 1983 ταξίδεψαν ολομόναχοι με τα ΚΤΕΛ και ο καπετάνιος του πλοίου που θα τους μετέφερε από την Ουρανούπολη αρνήθηκε την επιβίβαση τους γιατί ήθελε χαρτί από κηδεμόνα.Τα παιδιά όμως ήταν αποφασισμένα να πάνε όπως κι έγινε… Κι αφού χρήματα για ξενοδοχείο δεν υπήρχαν, διανυκτέρευσαν κυριολεκτικά στο δρόμο περιμένοντας να ξημερώσει ..και τα κατάφεραν να φθάσουν στον προορισμό τους! Αυτές οι επισκέψεις στο περιβόλι της Παναγίας από μικρό παιδί, ήταν που έμαθαν στο Σωκράτη να ζει ευλαβικά, και με καθημερινή αγιορείτικη μνήμη θανάτου , που του υπαγόρευε να είναι γρήγορος και ουσιαστικός, σκεπτόμενος πάντα όμως την “επόμενη μέρα”…..
Ανήσυχο και αγωνιστικό πνεύμα όπως ήταν βρήκε διέξοδο από τις καθημερινές δυσκολίες στον αθλητισμό.Το 1986 μαζί με την Ευαγγελία, ξεκινά τον στίβο, στο αγώνισμα βάδην και καταφέρνει σύντομα να διακριθεί ως πρωταθλητής Παίδων και Εφήβων ! Ένα σοβαρό πρόβλημα όμως στην όραση στέκεται εμπόδιο στην περαιτέρω αγωνιστική του πορεία.
Το 1990 ο Σωκράτης αποφοιτώντας από το 3 γενικό Λύκειο Ηλιούπολης αποφασίζει να ακολουθήσει το δρόμο της Δημοσιογραφίας και να υπηρετήσει έτσι τις ηθικές αξίες που του δίδαξε πάνω από όλα η ίδια η ζωή του. Γράφεται στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας πληρώνοντας τα δίδακτρα του με το μεροκάματο της λαϊκής αγοράς.
Ξεκινάει τη δημοσιογραφική του πορεία στις αρχές της δεκαετίας του 90 έχοντας προσληφθεί ως εκπαιδευόμενος δημοσιογράφος στον ραδιοφωνικό σταθμό “Radio Club”. Πολύ σύντομα με το πείσμα του κατάφερε να πείσει τον αρχισυντάκτη του να του δώσει εκπομπή. Ο Σωκράτης ως παραγωγός πλέον, παρουσιάζει τα “Αθλητικά Πορτρέτα” και πετυχαίνει, πάρα την μικρή του ηλικία και την μικρή εμβέλεια του ραδιοσταθμού, να πείσει μερικές από τις σπουδαιότερες αθλητικές προσωπικότητες της εποχής στην Ελλάδα όπως οι Σαργκάνης , Σούμποτιτς, Ντ.Μπάγεβιτς, Φ. Χριστοδούλου, Π. Γιαννάκης ,Σ. Μανωλάς, Β.Καραπιάλης και πολλοί άλλοι, να περάσουν από το μικρόφωνο του. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτοί. Μεγάλες προσωπικότητες του εξωτερικού, όπως ο 5 φορές ολυμπιονίκης, ο άνθρωπος ατμομηχανή όπως χαρακτηριστικά τον έλεγαν, Εμίλ Ζάτοπεκ, ο Σαϊντ Αουίτα, η Στέφκα Κονσταντίνοβα παραχωρούν συνέντευξη στον Σωκράτη. Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι στον Σωκράτη δέχεται να μιλήσει, ο Λιθουανός σταρ του ΝΒΑ, Σαρούνας Μαρτσουλιόνις, στην κορύφωση της καριέρας του, μία συνέντευξη που αναδημοσίευσε η ιταλική αθλητική εφημερίδα “Gazzetta dello sport”!
Στην έντυπη δημοσιογραφία μπήκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 υπηρετώντας την μεγάλη του αγάπη, τον κλασσικό αθλητισμό στην αθλητική εφημερίδα ” Ώρα για Σπορ”. Αξιοσημείωτο είναι ότι τα πρώτα χρόνια εκείνης της δεκαετίας που συστηματικά , καθημερινό ρεπορτάζ του στίβου δεν υπήρχε, χωρίς ίχνος υπερβολής, ο Σωκράτης κάνει ένα βήμα μπροστά από όλους τους άλλους ρεπόρτερ του χώρου, πετυχαίνοντας να γράφουν πολλές φορές οι άλλες εφημερίδες την επόμενη ημέρα, αυτά που ο ίδιος έγραφε την προηγούμενη! Μάλιστα συχνά, πυκνά, πολλοί αθλητές πάσχιζαν να μάθουν αν ο Σωκράτης θα κάλυπτε δημοσιογραφικά μια αγωνιστική συνάντηση (meeting) γιατί έτσι θεωρούσαν ότι ο αγώνας θα είχε περισσότερη προβολή και μεγαλύτερη αξία! Κατά κοινή ομολογία αθλητών και παραγόντων του στίβου, η προσφορά του στον Ελληνικό κλασσικό αθλητισμό είναι ανεκτίμητη!
Η πορεία του στο στίβο διήρκησε περίπου 20 χρόνια με καθημερινή αρθογραφία και με αποκορύφωμα την τελευταία δεκαετία που σε οποιαδήποτε εφημερίδα εργαζόταν είχε πάντα δύο σελίδες (!) καθημερινό ρεπορτάζ για το στίβο. Ιδιαίτερα μαχητικός όπως ήταν, είχε δηλώσει την διαφωνία του για την συνδιεκδίκηση του πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου από την Ελλάδα και την Τουρκία σε πολλά άρθρα του. Στα δημοσιογραφικά βραβεία του 2000 ο Σωκράτης Γκιόλιας βραβεύεται για το εκτεταμένο ρεπορτάζ του σχετικά με το ντόπινγκ που δημοσιεύτηκε στην “Ώρα για σπορ” .Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι κατά την βράβευση του στις 8-10-2001 από τον τότε υφυπουργό Γ. Φλωρίδη(αρμόδιο για την συνδιεκδίκηση!) ο Σωκράτης εμφανίζεται για να παραλάβει το βραβείο του με μπλουζάκι που έγραφε “αυτός ο στρατιώτης δεν θα δει ποτέ το euro 2008 …γιατί είναι αγνοούμενος” ! Επίσης βραβεύτηκε και στις 31-10-2007 για το ρεπορτάζ του στην εφημερίδα “Sportime” με τίτλο “Σκάνδαλο μεγατόνων” στα δημοσιογραφικά βραβεία του 2006.
Εργάσθηκε διαδοχικά στις εφημερίδες “Ώρα για σπορ”,“Νοκ άουτ”, “Αθλητική Ηχώ”, “Goal”, “Sportime” και “Πρωταθλητής” όπου δούλευε μέχρι και τώρα. Πολύ δημοφιλής ήταν και η στήλη του στην τελευταία σελίδα της εφημερίδας “Sportime” με τίτλο “Καρχαρίας”, όπως επίσης και η στήλη “Στα νύχια του…” στην εφημερίδα “Πρωταθλητής”
Λίγο μετά την είσοδο του στην έντυπη δημοσιογραφία, μπαίνει και στο χώρο της τηλεόρασης, ως συνεργάτης του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου στο New Channel και λίγα χρόνια μετά αναλαμβάνει αρχισυντάκτης στις αποκαλυπτικές εκπομπές “Ζούγκλα” και “Κίτρινο Τύπο”, οι οποίες σημειώνουν τεράστια επιτυχία με ποσοστά τηλεθέασης που πολλές φορές ξεπέρασαν και το 60% !. Ενδεικτικά ρεπορτάζ της εποχής (1995) είναι μεταξύ άλλων η αποκάλυψη των συνθηκών διαβίωσης των ασθενών στο Νταού Πεντέλης που οδήγησε τον τότε υπουργό υγείας να δηλώσει”ντρέπομαι..”, όπως επίσης και το ρεπορτάζ για “εμπορία βρεφών” με το χρηματισμό να γίνεται μπροστά στην κάμερα ! Άξιο αναφοράς είναι και το οδοιπορικό του στα κατεχόμενα της Κύπρου. Ταυτόχρονα με την τηλεόραση παρουσιάζει τη δική του εβδομαδιαία ραδιοφωνική εκπομπή στην αρχή στο ραδιοσταθμό” ΑΝΤ1″ και αργότερα στο σταθμό “Arena radio”.
Τέλη του 2008 υπογράφει τη νέα του συνεργασία με τον Δημήτρη Κοντομηνά, αυτή τη φορά ως σύμβουλος επικοινωνίας και λίγο αργότερα αναλαμβάνει Γενικός Διευθυντής στο ραδιοφωνικό σταθμό ¨Θέμα 9.89″ στον οποίο παράλληλα, παρουσίαζε μαζί με τον συνεργάτη του Μάνο Κακλαμάνο καθημερινά την “εκπομπάρα των 20 λεπτών” όπως χαρακτηριστικά έλεγε!
Το 2003 παντρεύεται την Αδαμαντία στον ιερό ναό Αγίων Αναργύρων Ηλιούπολης παρουσία 2500 και πλέον φίλων του ! Τον Ιούνιο του 2008 γίνεται πατέρας για πρώτη φορά . Η σύζυγος του είναι έγκυος τώρα στο δεύτερο παιδί τους…
Από τον Δεκέμβριο του 2007 μέσα από το “troktiko.blogspot.com” καταφέρνει ουσιαστικά να κάνει πράξη το όραμα του για αδέσμευτη ενημέρωση και ελευθερία λόγου. Ως οραματιστής και δημιουργός της ιδέας ενός ανεξάρτητου μέσου που θα μπορεί να ενημερώνει τον κόσμο με αξιοπρέπεια αλλά και σάτιρα όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, έκανε συνήθεια την διαδικτυακή ενημέρωση.Το “troktiko.blogspot.com” κατάφερε πολύ γρήγορα να είναι το πρώτο παγκοσμίως με 1.500.000 (!) ημερήσια επισκεψιμότητα και πάνω από 400 (!) αναρτήσεις την ημέρα, “οδηγώντας” ουσιαστικά πολλές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές να αναπαράγουν τις ειδήσεις του !
Νέα παιδιά και κυρίως φοιτητές, που δεν είχαν σχέση με τον χώρο της δημοσιογραφίας πίστεψαν στην ιδέα του και κατάφεραν να φτιάξουν μια συμπαγή ομάδα, άρρηκτα δεμένη με τον Σωκράτη, υπερασπίζοντας τα ιδανικά του.
Με την “πένα” του ο Σωκράτης Γκιόλιας προσπάθησε όλα αυτά τα χρόνια να εκπροσωπήσει το σωστό και το δίκαιο και έβαζε τα “στήθια” του μπροστά υποστηρίζοντας πάντα όσους το σύστημα ήθελε να κατασπαράξει. Κατάφερε να χτυπήσει το κατεστημένο και δεν δίστασε να τα βάλει -πάντα με αποδείξεις – με την “ελίτ” του πολιτικού, επιχειρηματικού και δημοσιογραφικού χώρου. Μάλιστα είχε πληρώσει και το σχετικό τίμημα ,καθώς τον είχαν συλλάβει αστυνομικοί χτυπώντας το κουδούνι του σπιτιού του ξημερώματα, μετά από μήνυση που είχε υποβληθεί εις βάρος του, παραμονές της Καθαράς Δευτέρας του 2010…
Ο Σωκράτης Γκιόλιας έλεγε: “Τελικά το να λες ευθαρσώς την άποψη σου και την αλήθεια αποτελεί μια σύγχρονη μορφή τρομοκρατίας με θύματα όλους τους επώνυμους διαμορφωτές της αποχαύνωσης και της αποβλάκωσης του κόσμου μέσα από το χαζοκούτι”.
Και συνέχιζε λέγοντας: “Όσο μπορώ να αντιστέκομαι στο σάπιο σύστημα της διαφθοράς και της διαπλοκής θα το κάνω με όποιο τίμημα”.
Το τίμημα για τον Σωκράτη Γκιόλια ήταν η ίδια του η ζωή !
37 ετών και λίγο πριν γίνει για δεύτερη φορά πατέρας, πέφτει νεκρός από 17 σφαίρες ξημερώματα της 19ης Ιουλίου στην είσοδο του σπιτιού του…
17 σφαίρες καταφέρνουν να “κλείσουν” την ελεύθερη φωνή ενός πραγματικά ελεύθερου ανθρώπου…
Το “troktiko.blogspot.com” ρίχνει την αυλαία του λίγες μέρες μετά, με την φράση «Καληνύχτα Ελλάδα», όταν η ομάδα του συνειδητοποιεί πλέον με τον χειρότερο τρόπο ότι ο τόπος που γέννησε την Δημοκρατία κατάντησε να σκοτώνει την ελευθερία της έκφρασης. Το μέγεθος της επιτυχίας του “troktiko.blogspot.com” αποδείχθηκε αμέσως, από τις επόμενες ημέρες μέχρι και σήμερα….. καθώς πολλές ομάδες κλωνοποιημένες και μη, οι οποίες ουδεμία σχέση έχουν με τα παιδιά του τρωκτικού, έσπευσαν, άλλες να το αντιγράψουν άλλες να το εκμεταλλευτούν (!!) και άλλες να το καπηλευθούν (!!) μαζί με το όνομα του Σωκράτη !!
Μετά θάνατον,ο ΠΣΑΤ καθιέρωσε βραβείο Σωκράτη Γκιόλια για το μεγαλύτερο ταλέντο του ελληνικού στίβου. Επίσης στο πλαίσιο της διεθνούς συνάντησης στίβου παίδων – κορασίδων στη Λάρνακα, μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, η ΚΟΕΑΣ (Κυπριακή Ομοσπονδία Ερασιτεχνικού Αθλητισμού Στίβου) αθλοθέτησε βραβεία Σωκράτης Γκιόλιας για τον καλύτερο αθλητή και αθλήτρια..
Ο Σωκράτης Γκιόλιας ήταν στην κυριολεξία ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ με κεφαλαία όλα τα γράμματα. Επειδή αντιμετώπισε την Δημοσιογραφία ως λειτούργημα , ακόμα και σε αυτή τη σελίδα μνήμης θα αναπαράγονται αυτοματοποιημένα και χωρίς σχολιασμό οι τρέχουσες καθημερινές ειδήσεις προς τιμήν του.
Στα παιδικά του χρόνια… ..τη δεκαετία του 1980….. ο αγαπημένος τραγουδιστής του ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης ..…αγαπημένο συγκρότημα του ήταν οι Yngwie Malmsteen’s Rising Force …. η πρώτη ταινία στο κινηματογράφο που παρακολούθησε ήταν το Flash Gordon…. πρώτος δίσκος που αγόρασε ήταν του συγκροτήματος Exodus …… και η πρώτη συναυλία που παρακολούθησε ήταν των Flames στο club αυτοκίνηση.
Πηγή: Σωκράτης Γκιόλιας
Ένα Συγκλονιστικό ντοκουμέντο ήρθε να προστεθεί σ αυτό το μικρο αφιέρωμα και δεν είναι άλλο από μια επιστολή της Σεμινας Διγενή που προκαλεί ρίγη και πολύ μεγάλα ερωτηματικά για το τι γίνεται στις μέρες μας για όλα αυτά που βλέπουμε και μας αφήνουν άφωνους ως προς το γιατί και γιατι τώρα σας το παραθέτω όπως το βρήκα στο olympia.gr
Επιστολή σοκ της Σεμίνας Διγενή: Κύριε Παπουτσή ξέρω, ότι ξέρετε τους δολοφόνους του Σωκράτη Γκιόλια !!!!
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιουλίου 18, 2011
Ανοικτή επιστολή της Σεμίνας Διγενή στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Χρήστο Παπουτσή:
Αγαπητέ Χρήστο
θέλω να σου πω πολλά αυτόν τον καιρό, αλλά τελικά αποφάσισα να σου γράψω γράμμα. Γνωριζόμαστε πολύ καλά από την εποχή της Πλειστοκαίνου, ήτοι από τον καιρό που ήμουν ρεπόρτερ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της Πανεπιστημίου κι εσύ στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, στον …
όροφο κάτω από μάς.
Η μνήμη, λένε οι νευροεπιστήμονες είναι κάτι σαν βίντεο ροής, που ”φορτώνεται” με γεγονότα, εικόνες, πρόσωπα και σκέψεις. Όταν ενεργοποιείς μια ανάμνηση, ενεργοποιείς συγχρόνως και κάποια απ αυτά που συνέβαιναν γύρω απ αυτήν, την ώρα που σχηματιζόταν..
Σε θυμάμαι λοιπόν, να μας επισκέπτεσαι συχνά στα γραφεία μας, παρέα με το Αρκούδο, για να φέρετε κομματικές ανακοινώσεις, καταγγελίες για την κρατική βία και την επάρατη δεξιά, καλέσματα σε διαδηλώσεις για την παιδεία και τα αντιλαικά μέτρα, να παρακαλάς τον Γιομπαζολιά να ”περιποιηθεί” τα κείμενα κι όταν αυτός έλειπε, τον Μπακουνάκη, την Νταιλιάνα, τη Μαυρογένη, την Παγώνη, εμένα.. Θυμάσαι; Μαχητικός και πάντα με πλήρη επαναστατική εξάρτυση, μούσια και μαλλιά και με απέχθεια ιδιαίτερη στις αυθαιρεσίες των δυνάμεων καταστολής.
Είπα ”δυνάμεις καταστολής” και το βίντεο ροής που λέγαμε πιο πριν, σε δείχνει -τριάντα τόσα χρόνια μετά- να δίνεις εντολή να ρίξουν ληγμένα δακρυγόνα σε διαδηλωτές. Σε δείχνει να θέτεις -μέσω των ΜΑΤ- σε ισχύ το σχέδιο ”Βίαιης καταστολής και διάλυσης συγκεντρώσεων” και τη χρησιμοποίηση 2.860 δακρυγόνων ..
(Χρήστο, όταν πηγαίναμε μαζί παλιά σε διαδηλώσεις, αυτοί οι φασίστες όπως τους έλεγες, δεν μας έριχναν ποτέ πάνω από 500… Άσε που τα περισσότερα τα έτρωγε ο Καραμπελιάς!) Πολύ αίμα παλιέ μου φίλε, πολλά ανοιγμένα κεφάλια και σπασμένα πλευρά και πολύ προκλητικές οι δηλώσεις σου μετά. Αν αυτό συνέβαινε τότε, που φορούσες το αμπέχωνο, τα γένια σου ήταν μαύρα και σου είχε ο Λαλιώτης υπόκρουση τα Κάρμινα Μπουράνα, φαντάζεσαι πώς θα αποκαλούσες τον αρμόδιο υπουργό; Εσύ λοιπόν, Υπουργέ μου όχι μόνο αιματοκύλισες τις Τετάρτες του Συντάγματος, αλλά σε πληρώσαμε και ακριβά για να μας δείρεις. Πάνω από 1.100.000 ευρώ ΜΑΣ κοστίζει, για να φροντίσεις ΕΣΥ να κυλήσει το αίμα των διαδηλωτών.
Όμως παρασύρθηκα, άλλο είναι το θέμα μου σήμερα,για άλλο αίμα θέλω να σου μιλήσω. Για το αίμα του Γκιόλια. Ξέρω ότι ξέρεις. Σχεδόν όλοι ξέρουμε ότι ξέρεις. Ξέρεις και το ποιός έδωσε την εντολή και ποιοί ήταν οι εκτελεστές του. Και ο προκάτοχός σου ήξερε.
Άκου Χρήστο, δεν σκοπεύω μ αυτό το κομμάτι να υπερασπιστώ τον Γκιόλια, παραμονή του ετήσιου μνημοσύνου του. Θέλω όμως να ξέρω, θέλω να μου πεις την αλήθεια. Ποιός τον ήθελε νεκρό και γιατί; Ήταν πολιτικός, δημοσιογράφος, επιχειρηματίας, ποιός διάολος ήταν; Για ποιό λόγο του έκλεισαν το στόμα; Γιατί ένα χρόνο τώρα δεν μιλάει κανείς; Ποιός απαιτεί αυτήν την ομερτά; Οι έρευνες και του Χρυσοχοίδη και οι δικές σου (άν έγιναν ποτέ..) πού οδήγησαν; Πόσα τηλέφωνα έπεσαν κι από πού, για να κλείσει το θέμα πριν καν ανοίξει;
Χρήστο, πρέπει να ξέρεις ότι λέγονται πολλά για τον τρόπο διεξαγωγής αυτών των περίφημων ”ερευνών”. Όσοι σε υπερασπίζονται λένε πως έιναι πολύ θολό το τοπίο για να μπορέσεις να βρεις άκρη και παραείναι τοξικό το θέμα για να ”ανοίξει”. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι εκτελείς υπάκουα, εντολές σιωπής (όχι απαραίτητα από πολιτικά κέντρα)..
Νάτο πάλι το βίντεο ροής .. Σε δείχνει να κρατάς σε πορεία, τη ματωμένη σημαία του Πολυτεχνείου κι εμένα να σε φωτογραφίζω.
Στο όνομα αυτής της σκηνής, μπορείς να πεις την αλήθεια; Γιατί σου είπα, ξέρω ότι ξέρεις. Σκότωσε το Σωκράτη, αυτός που νομίζω;
Υ.Γ. αν ποτέ μου πεις την αλήθεια, θα λυπηθώ μόνο για ένα πράγμα, που δεν θα την ακούσει από το στόμα σου ο συνάδελφος μου, που τα παλληκάρια σου φρόντισαν με μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης, να χάσει την ακοή του.
Το τελευταίο πράγμα που άκουσε, ήταν εκείνο το δικό μας σύνθημα ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.. Δεν το θυμάσαι όμως, ε;
Σεμίνα Διγενή
Αγαπητέ Χρήστο
θέλω να σου πω πολλά αυτόν τον καιρό, αλλά τελικά αποφάσισα να σου γράψω γράμμα. Γνωριζόμαστε πολύ καλά από την εποχή της Πλειστοκαίνου, ήτοι από τον καιρό που ήμουν ρεπόρτερ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της Πανεπιστημίου κι εσύ στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, στον …
όροφο κάτω από μάς.
Η μνήμη, λένε οι νευροεπιστήμονες είναι κάτι σαν βίντεο ροής, που ”φορτώνεται” με γεγονότα, εικόνες, πρόσωπα και σκέψεις. Όταν ενεργοποιείς μια ανάμνηση, ενεργοποιείς συγχρόνως και κάποια απ αυτά που συνέβαιναν γύρω απ αυτήν, την ώρα που σχηματιζόταν..
Σε θυμάμαι λοιπόν, να μας επισκέπτεσαι συχνά στα γραφεία μας, παρέα με το Αρκούδο, για να φέρετε κομματικές ανακοινώσεις, καταγγελίες για την κρατική βία και την επάρατη δεξιά, καλέσματα σε διαδηλώσεις για την παιδεία και τα αντιλαικά μέτρα, να παρακαλάς τον Γιομπαζολιά να ”περιποιηθεί” τα κείμενα κι όταν αυτός έλειπε, τον Μπακουνάκη, την Νταιλιάνα, τη Μαυρογένη, την Παγώνη, εμένα.. Θυμάσαι; Μαχητικός και πάντα με πλήρη επαναστατική εξάρτυση, μούσια και μαλλιά και με απέχθεια ιδιαίτερη στις αυθαιρεσίες των δυνάμεων καταστολής.
Είπα ”δυνάμεις καταστολής” και το βίντεο ροής που λέγαμε πιο πριν, σε δείχνει -τριάντα τόσα χρόνια μετά- να δίνεις εντολή να ρίξουν ληγμένα δακρυγόνα σε διαδηλωτές. Σε δείχνει να θέτεις -μέσω των ΜΑΤ- σε ισχύ το σχέδιο ”Βίαιης καταστολής και διάλυσης συγκεντρώσεων” και τη χρησιμοποίηση 2.860 δακρυγόνων ..
(Χρήστο, όταν πηγαίναμε μαζί παλιά σε διαδηλώσεις, αυτοί οι φασίστες όπως τους έλεγες, δεν μας έριχναν ποτέ πάνω από 500… Άσε που τα περισσότερα τα έτρωγε ο Καραμπελιάς!) Πολύ αίμα παλιέ μου φίλε, πολλά ανοιγμένα κεφάλια και σπασμένα πλευρά και πολύ προκλητικές οι δηλώσεις σου μετά. Αν αυτό συνέβαινε τότε, που φορούσες το αμπέχωνο, τα γένια σου ήταν μαύρα και σου είχε ο Λαλιώτης υπόκρουση τα Κάρμινα Μπουράνα, φαντάζεσαι πώς θα αποκαλούσες τον αρμόδιο υπουργό; Εσύ λοιπόν, Υπουργέ μου όχι μόνο αιματοκύλισες τις Τετάρτες του Συντάγματος, αλλά σε πληρώσαμε και ακριβά για να μας δείρεις. Πάνω από 1.100.000 ευρώ ΜΑΣ κοστίζει, για να φροντίσεις ΕΣΥ να κυλήσει το αίμα των διαδηλωτών.
Όμως παρασύρθηκα, άλλο είναι το θέμα μου σήμερα,για άλλο αίμα θέλω να σου μιλήσω. Για το αίμα του Γκιόλια. Ξέρω ότι ξέρεις. Σχεδόν όλοι ξέρουμε ότι ξέρεις. Ξέρεις και το ποιός έδωσε την εντολή και ποιοί ήταν οι εκτελεστές του. Και ο προκάτοχός σου ήξερε.
Άκου Χρήστο, δεν σκοπεύω μ αυτό το κομμάτι να υπερασπιστώ τον Γκιόλια, παραμονή του ετήσιου μνημοσύνου του. Θέλω όμως να ξέρω, θέλω να μου πεις την αλήθεια. Ποιός τον ήθελε νεκρό και γιατί; Ήταν πολιτικός, δημοσιογράφος, επιχειρηματίας, ποιός διάολος ήταν; Για ποιό λόγο του έκλεισαν το στόμα; Γιατί ένα χρόνο τώρα δεν μιλάει κανείς; Ποιός απαιτεί αυτήν την ομερτά; Οι έρευνες και του Χρυσοχοίδη και οι δικές σου (άν έγιναν ποτέ..) πού οδήγησαν; Πόσα τηλέφωνα έπεσαν κι από πού, για να κλείσει το θέμα πριν καν ανοίξει;
Χρήστο, πρέπει να ξέρεις ότι λέγονται πολλά για τον τρόπο διεξαγωγής αυτών των περίφημων ”ερευνών”. Όσοι σε υπερασπίζονται λένε πως έιναι πολύ θολό το τοπίο για να μπορέσεις να βρεις άκρη και παραείναι τοξικό το θέμα για να ”ανοίξει”. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι εκτελείς υπάκουα, εντολές σιωπής (όχι απαραίτητα από πολιτικά κέντρα)..
Νάτο πάλι το βίντεο ροής .. Σε δείχνει να κρατάς σε πορεία, τη ματωμένη σημαία του Πολυτεχνείου κι εμένα να σε φωτογραφίζω.
Στο όνομα αυτής της σκηνής, μπορείς να πεις την αλήθεια; Γιατί σου είπα, ξέρω ότι ξέρεις. Σκότωσε το Σωκράτη, αυτός που νομίζω;
Υ.Γ. αν ποτέ μου πεις την αλήθεια, θα λυπηθώ μόνο για ένα πράγμα, που δεν θα την ακούσει από το στόμα σου ο συνάδελφος μου, που τα παλληκάρια σου φρόντισαν με μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης, να χάσει την ακοή του.
Το τελευταίο πράγμα που άκουσε, ήταν εκείνο το δικό μας σύνθημα ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.. Δεν το θυμάσαι όμως, ε;
Σεμίνα Διγενή
εγώ σαν ένας πολίτης λίγο μικρότερος σου κύριε παπουτσή που θαύμασα την γενιά σου και την πλήρωνα αγόγγυστα αρκετά χρόνια αργότερα με την αιτιολογία ότι ήταν η γενιά του πολυτεχνείου η γενιά που κρατούσε την σημαία στις παρελάσεις και έπρεπε να τιμηθεί μέχρι που τα χρόνια περνούσαν οι πράσινες κλαδικές έφτιαχναν τα δικά τους συρματοπλέγματα και οι ελεύθεροι Έλληνες του πολυτεχνείου άρχισαν να εξορίζουν στο περιθώριο όχι μόνο τους κομματικούς τους ανταγωνιστές αλλά και τους αγνούς φιλότιμους Έλληνες που δεν ήθελαν να γλείψουν κατουρημένες ποδιές για να πάνε μπροστά ,ας μην σε κουράζω όμως με αυτά
.Σε μια ερώτηση και μονό θα ήθελα μια απάντηση
και σου λέγω αλήθεια δεν θα σε ρωτούσα αν δεν είχες κρατήσει αυτή την στάση εσύ και τα τσιράκια σου έναντι όλων εκείνων των Αθώων και αγανακτισμένων Πολικών στην Πλατεία Συντάγματος πριν 15 μέρες
Τιμή σου και καμάρι σου που κρατάς την σημαία του πολυτεχνείου εκείνη την χρονιά ποια ήταν άραγε ? καλά απλά φέρε την χρονιά στο μυαλό σου και τώρα συγκεντρώσου και απάντησε ειλικρινά έστω για μια και μοναδική φορά στον εαυτό σου.
Από τότε Χρηστό τι λεφτά είχες στην Τράπεζα πόσα κατάφερες και μαζευτήκανε όλα αυτά τα χρονιά είτε από μισθούς είτε είτε είτε σαν χρήμα σαν επενδύσεις σαν χαρτοφυλάκιο σαν ακίνητα.
Τι προσέφερες σ αυτό το κράτος για να σε αποζημιώσει με όλα αυτά .
Πολύ ακριβά σας πληρώσαμε και θα σας πληρώνουμε όλη την γενιά του πολυτεχνείου δεδομένου ότι από εαυτούς που μας σώσατε δεν παραλάβατε χρέος ούτε μια δραχμή.
Τώρα άντε να τα κάνετε πλακάκια με αυτούς που σκότωσαν τον Γκιολια τους αθώους της Μαρφιν και ποιος ξέρει ποιους άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου