να ευχεσαι ναναι μακρυς ο δρομος.
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Έτσι ξεκινούσε ο Κώστας Καβάφης το ποίημα του ΙΘΑΚΗ κύριε Βουλευτά
Ναι σ' εσένα απευθύνομαι κύριε Βουλευτά.
Εσένα που δεν πηγαίνεις απαραίτητα στην Ιθάκη
Εσένα που ξεπούλησες την Ελλάδα με την ψήφο σου και θα πρέπει να γυρίσεις κάποια στιγμή στην Ιθάκη, στην Θεσσαλία, στην Θράκη, κάπου στην Επικράτεια για να καυχηθης στους ψηφοφόρους σου για την στάση σου, για τα κατορθώματα σου.
Να τους πεις ότι τίμησες την εμπιστοσύνη τους, ότι τα παιδιά τους μπορούν να κοιμούνται και να μεγαλώνουν ήσυχα σε έναν τόπο γεμάτο ασφάλεια, με σωστή παιδεία, με σίγουρο μέλλον,
και βέβαιη αποκατάσταση ,χωρίς υποθήκες για το αύριο.
Ότι οι ίδιοι στα γεράματα τους ,χάρις στις αγόγγυστες προσπάθειες σου θα έχουν την βεβαιότητα ότι θα απολαύσουν τους κόπους τους με αξιοπρέπεια και θα έχουν τον σεβασμό που αρμόζει σε κάποιον που δούλεψε σκυλίσια μια Ζωή
Γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Ξέρεις εσύ,όλα αυτά που έμαθες, τις κομπίνες και τα τερτίπια τα πολιτικαντικα. για να μπορείς εσύ να κορδώνεσαι και να κάνεις όλα αυτά που κάνεις πίσω από τις πλάτες τους.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Τώρα πια να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος γιατί μόλις φτάσεις εκεί οι Λαιστρυγόνες ,οι Κύκλωπες και ο άγριος Ποσειδώνας, δεν θα είναι τίποτε μπροστά σε αυτά που σε περιμένουν και θα σου κάνουν αυτοί που σε εμπιστεύτηκαν και εσύ τους ξεπούλησες για μια βουλευτική αποζημίωση και για ένα φουσκωμένο λογαριασμό τραπέζης.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.
Αυτό το κομμάτι του ποιήματος δεν χρειάζεται να στο αναλύσω, μάλλον το ξέρεις καλά.
Μιλάει για τις βουλευτικές αποζημιώσεις ,για τις μίζες τα ταξιδάκια, τα δώρα,τις απαλλαγές, τα αφορολόγητα αυτοκίνητα και τα υπόλοιπα που εγώ ο αδαής δεν ξέρω άλλα εσύ γνώρισες καλά στην μέχρι τώρα πορεία σου.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.
Το τελευταίο κομμάτι του ποιήματος είναι και το πιο αδικημένο, είναι αυτό που δεν προλαβαίνουν πολλοί η βαριούνται να διαβάσουν και σίγουρα δεν σε αφορά κύριε Εθνοπατέρα.
Μάλλον φτωχή θα την βρεις την Ιθάκη φιλε,σε σχέση βέβαια με τους τραπεζικούς σου λογαριασμούς και την ζωή που έκανες μέχρι τώρα στις διάφορες μεγαλουπόλεις της Υφηλίου.
Γι αυτό σου λέω, να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος, γιατί όταν θα φτάσεις εκεί, και θα σε βρίζουν και θα σε φτύνουν, και θα σε εξευτελίζουν και θα αναρωτιέσαι κιόλας γιατί ?
Ίσως ήταν καλύτερα να αντιμετώπιζες τους Κύκλωπες και τους Λαιστρυγόνες, που ξέρεις ,μπορεί αυτοί να είχαν πιο αδύνατη μνήμη
Ο ΛΑΟΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΕΙ
Τους προδότες τους κρεμάει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου